Dit jaar doe ik mee aan de Team Alzheimer Run in Delft. Voor mij is dit niet zomaar een hardloopwedstrijd, maar een manier om stil te staan bij iets dat mij heel persoonlijk raakt. Mijn opa had Alzheimer. Het is een ziekte die langzaam iemand afneemt, terwijl die persoon fysiek nog gewoon aanwezig is. Het is vreselijk om te merken dat iemand die je zo dierbaar is, je ineens niet meer herkent.

In het verzorgingshuis waar mijn opa woonde, zag ik hoe ingrijpend Alzheimer is. Mensen die verdwaalden in een gang die ze al honderd keer gelopen hadden, die soms hun eigen naam niet meer wisten, of niet meer konden plaatsen in welke tijd ze leefden. Zelfs een simpel gesprek voeren werd ineens onmogelijk. Het is niet alleen verwarrend voor degene die ziek is, maar ook zwaar voor familie en vrienden die machteloos moeten toekijken.

Wat veel mensen niet weten, is dat Alzheimer niet alleen ouderen treft. Er zijn ook jongere mensen die op veel te vroege leeftijd hun geheugen, hun werk, hun onafhankelijkheid en uiteindelijk zichzelf verliezen. Ik kan me oprecht niet voorstellen hoe zwaar dat moet zijn voor hen en hun omgeving. Dat maakt deze ziekte zo onrechtvaardig en confronterend.

Met mijn deelname wil ik geld ophalen voor onderzoek en betere zorg. Elke bijdrage, groot of klein, helpt. Samen komen we dichter bij een toekomst zonder Alzheimer.